Η Βανίλια αποτελείται από 90 περίπου είδη αναρριχητικών φυτών. Οι καρποί μερικών φυτών από τα 90 μας προσφέρουν την αρωματική ουσία βανίλια την οποία χρησιμοποιούμε συνήθως στη ζαχαροπλαστική. Το πρώτο μέρος όπου καλλιεργήθηκε η βανίλια ήταν το Μεξικό. Αργότερα κατάφερε και η Ισπανία να καλλιεργήσει τη βανίλια με κάποια διασταύρωση του φυτού την οποία αντέγραψαν πολλές χώρες. Η πιο γνωστή βανίλια, σήμερα, είναι της Μαδαγασκάρης. Μια σειρά από σωματικά και ψυχολογικά οφέλη αποδίδονται στη βανίλια εδώ και αιώνες. Στην αρωματοθεραπεία, η βανίλια θεωρείται ότι βελτιώνει τη διάθεση και προτιμάται όταν κανείς θέλει να τονωθεί ενεργειακά. Όπως εμπειρικά όλοι γνωρίζουμε, η βανίλια είναι επίσης από τις πιο χαλαρωτικές και ευχάριστες οσμές,κάτι που έχει αποδειχτεί και από αμερικανική έρευνα που έγινε προ δεκαπενταετίας. Σε άλλο πείραμα, του λονδρέζικου νοσοκομείου «St. George's», χρησιμοποίησαν έμπλαστρα βανίλιας σε ομάδα ανθρώπων που ήταν σε δίαιτα και παρατήρησαν ότι το άρωμά της προωθεί την απώλεια βάρους, μειώνοντας σημαντικά την όρεξη για γλυκά – κάτι που λέγεται ότι ισχύει και για τα κεριά βανίλιας, δίχως να έχει αποδειχτεί επιστημονικά.
O κύριος χαρακτηρισμός της βανίλιας ως αφροδισιακού την ακολουθεί από την εποχή των Αζτέκων και επισφραγίστηκε από έρευνα του νευρολόγου Άλαν Χιρς στο Σικάγο, που απέδειξε την προτίμηση (τον ερωτικό ερεθισμό για την ακρίβεια) των ενήλικων ανδρών στη μυρωδιά της, σε σχέση με άλλες γλυκές μυρωδιές, όπως της λεβάντας, της κολοκυθόπιτας, της μαύρης γλυκόριζας και των ντόνατς. Επιπλέον, η βανίλια βοηθά τη χώνεψη, ανακουφίζει τις στομαχικές διαταραχές και τονώνει το νευρικό σύστημα. Επίσης, η βανίλια είναι πλούσια σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β (νιασίνη, ριβοφλαβίνη, πυριδοξίνη) και σε μαγνήσιο, τα οποία βελτιώνουν την πνευματική διαύγεια και μνήμη. Το αυξημένο περιεχόμενο της βανίλιας σε μαγγάνιο και χαλκό, συμβάλλει στην ανάπτυξη και διατήρηση της υγείας των οστών και των μυών, καθώς επίσης και ενισχύει την αντιοξειδωτική άμυνα του οργανισμού.
