Το σκορπίδι είναι φυτό αρκετά διαδεδομένο στις ρωγμές των βράχων και στις σχισμές παλαιών τοίχων, προτιμώντας τους τοίχους που βλέπουν βόρεια. Είναι μάλλον το ασπλήνιο του Διοσκουρίδη και οι αρχαίοι Έλληνες το χρησιμοποιούσαν για τις διουρητικές και αποχρεμπτικές του ιδιότητες.
- Οι λαϊκοί θεραπευτές το χρησιμοποιούν ως έμπλαστρο για να θεραπεύουν σπυριά του δέρματος, ιδιαίτερα τη νεανική ακμή.
- Το κάτω μέρος του φύλλου που έχει το πορτοκαλί – κίτρινο χνούδι το χρησιμοποιούν εξωτερικά σε πληγές, γιατί συντομεύει το χρόνο επούλωσης.
- Το χρησιμοποιούν, επίσης, για τη θεραπεία των κακοηθών δοθιήνων που βγαίνουν στον αυχένα και ανοίγουν τρύπες που μοιάζουν με κόσκινο (ασθένεια του κοσκινά) και μπορεί να εξελιχθούν σε καρκίνο.
Ευεργετικές ιδιότητες: Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιείται όλο το φυτό εκτός από τη ρίζα. Δρα ως καταπραϋντικό, διουρητικό, αποχρεμπτικό και εφιδρωτικό. Χρησιμοποιείται κατά των νοσημάτων της κύστεως, των ουροφόρων οδών και των νεφρών. Είναι πολύ καλό για την αφαίρεση της πέτρας από τους νεφρούς. Γενικότερα δρα κατά της διάρροιας και είναι θεραπευτικό της σπλήνας, των στηθικών παθήσεων και του βήχα. Έχει ακόμη ανθελμινθικές ιδιότητες (για τους σκώληκες των εντέρων). Το σιρόπι που παρασκευάζεται από το σκορπίδι χρησιμοποιείται σαν φάρμακο κατά των πνευμονικών παθήσεων.
