H βερμπενα έχει χρησιμοποιηθεί από όλους σχεδόν τους μεγάλους πολιτισμούς της αρχαιότητας. Από τα ιερότερα βότανα των Δρυϊδων, η βερμπένα ονομαζόταν hiera botane (ιερό βότανο)από τους Ρωμαίους, που το χρησιμοποιούσαν για να εξαγνίσουν σπίτια και ναούς. Ήταν ακόμα δημοφιλές για τη σχέση του με τη μαγεία και τις τελετές στον 17ο αιώνα και ο Gerard προειδοποιεί κατά της χρήσης του για μαγείες και βασκανίες. Χρήσιμα είναι όλα τα μέρη του φυτού (ολόκληρο το φυτό κομμένο). Είναι βότανο που ενισχύει το νευρικό σύστημα και ταυτόχρονα χαλαρώνει από την ένταση και το στρες. Χρησιμοποιείται στην κατάθλιψη, τη μελαγχολία, σε περιπτώσεις υστερίας και κρίσεων αλλά και κατά της αϋπνίας. Σαν εφιδρωτικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί στα πρώτα στάδια ενός πυρετού. Σαν ηπατικό έχει διαπιστωθεί ότι βοηθά στις περιπτώσεις φλεγμονής της χοληδόχου κύστης και ίκτερου.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πλύσεις του στόματος, κατά της τερηδόνας και των παθήσεων των ούλων. Στην κινέζικη ιατρική το ιεροβοτάνι χρησιμοποιείται για την ελονοσία, προβλήματα εμμήνων, γρίπη, πυρετό, ουλίτιδα, καλόγερους και ουρικές διαταραχές. Τα αποξηραμένα φύλλα του βοτάνου χρησιμοποιούνται ως μαλακτικά για το στομάχι και βελτιώνουν την κατάσταση της επιδερμίδας. Σύμφωνα με τους βοτανοθεραπευτές ενδείκνυται για παθήσεις του συκωτιού και της χοληδόχου κύστεως, ως δυναμωτικό του νευρικού συστήματος , αντικαταθλιπτικό και αποτελεσματικό κατά της ημικρανίας και των πονοκεφάλων νευρικής και κυκλοθυμικής φύσης. Πειράματα αποδεικνύουν την επιστημονική βάση για την παραδοσιακή χρήση του φυτού για την αύξηση του μητρικού γάλακτος και τη ρύθμιση της περιόδου (πράγμα που οφείλεται στα γλυκοζίδια). Επίσης έχει αρκετές τοπικές χρήσεις για ερεθισμούς, πληγές και παθήσεις των ούλων.
