Η επιστημονική ονομασία του βοτάνου είναι Foeniculum vulgare (Φοινίκουλον το κοινόν) και στη χώρα μας το συναντούμε επίσης με τις ονομασίες Μάλαθρο, Μάραθρο, Φινίκιο, Φινόκιο, Μάραζα. Στη χώρα μας δεν έχουμε εκτιμήσει την αξία αυτού του φυτού όπως πρέπει. Το χρησιμοποιούμε βέβαια στη μαγειρική για να δίνουμε κάποια νοστιμιά στις ελιές ή στο φαγητό. Σήμερα μπορεί να έχουμε ξεχάσει τις θεραπευτικές ιδιότητες που έχει όλο το φυτό και ιδιαίτερα οι σπόροι του. Τις γνώριζαν όμως οι πρόγονοί μας καλά από την εποχή του Ιπποκράτη. Χρησιμοποιούσαν την ρίζα του Μάραθου ως λαχανικό και φαρμακευτικό. Χρησιμοποιούσαν επίσης τους σπόρους του Μάραθου στην ιατρική μια και είχαν καθορίσει τη δράση του Μάραθου ως ορεκτικό, εφιδρωτικό, αντιπυρετικό και το έδιναν σαν βραστάρι στις μητέρες που θήλαζαν γιατί αύξανε την παραγωγή του γάλακτος. Πίστευαν ότι είχε την ιδιότητα να αδυνατίζει. Οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι τα ερπετά ρουφούσαν το χυμό του φυτού για να βελτιώσουν την όρασή τους και ο Πλίνιος συνιστούσε το βότανο για την «θολή όραση των ανθρώπων». Το Μάραθο δρα ως άφυσο, αρωματικό, αντισπασμωδικό, διεγερτικό, γαλακταγωγό, φλογιστικό και αποχρεμπτικό.
Είναι ένα εξαιρετικό ίαμα για το στομάχι και τα έντερα, που ανακουφίζει από τον τυμπανισμό και τον κολικό, ενώ ταυτόχρονα διεγείρει την πέψη και ανοίγει την όρεξη. Έχει ηρεμιστική δράση παρόμοια με του Γλυκάνισου στη βρογχίτιδα και το βήχα. Μπορεί έτσι να χρησιμοποιηθεί για να βελτιώνει τη γεύση σε διάφορα ιάματα για το βήχα. Το Μάραθο επίσης αυξάνει τη ροή του γάλακτος στις θηλάζουσες μητέρες και μέσω αυτού βοηθά να ανακουφιστούν οι κολικοί των βρεφών. Εξωτερικά το αιθέριο έλαιο ανακουφίζει τους μυϊκούς και ρευματικούς πόνους. Το έγχυμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ακόμη για τη θεραπεία της επιπεφυκίτιδας και της φλεγμονής των βλεφάρων με κομπρέσες. Είναι επίσης καλό για την κακοσμία του στόματος όταν κάνουμε μπουκώματα με αυτό ή απλά αν το μασήσουμε. Συνδυάζεται καλά με το Χαμομήλι, το Γεράνι και το Θυμάρι για πεπτικές διαταραχές. Για αδυνάτισμα στη παχυσαρκία συνδυάζεται καλά με τον Φράξο και την Τσουκνίδα.
