Στο παρελθόν η φαρμακευτική σημασία της Βερόνικας ήταν τόσο μεγάλη, που το 1690, ο βοτανοθεραπευτής Γιοχάνες Φάνκους αφιέρωσε μία μελέτη 300 σελίδων. Οι μολύνσεις του στόματος ή του λαιμού, ο βήχας, το κρυολόγημα, η βρογχίτιδα οι διαταραχές του στομάχου και του ήπατος, οι ρευματισμοί, η ποδάγρα, οι μολύνσεις των νεφρών, η φαγούρα και η διάρροια καταπραΰνονταν όλα με ένα απλό αφέψημα αποξηραμένης Βερόνικας σύμφωνα με τους μύθους.
Σήμερα αυτό αμφισβητείται. Παρ? όλα αυτά, το έγχυμα της Βερόνικας κάνει ένα γευστικότατο τσάι. Κάποτε μάλιστα τη χρησιμοποιούσαν αντί για το πραγματικό τσάι.
Στην Κρήτη υπάρχει ένα είδος Βερόνικας, η Veronica anagallis-aquatica L.. Την συναντούμε με την ονομασία Βερόνικα ή Ασπροσέλινο. Φτάνει σε ύψος τα 10-80 εκατοστά και έχει βλαστούς λείους, σαρκώδεις, έρποντες ή όρθιους, που ριζοβολούν και διαφοροποιούνται ανάλογα με το αν το φυτό είναι μέσα ή έξω από το νερό.
Το συναντούμε σε πολύ υγρούς τόπους.
Είναι φυτό πικρό, στυπτικό, διεγερτικό και καθαρτικό.
Χρησιμοποιείται για πνευμονικές και στομαχικές παθήσεις. Τρώγεται από τα ζώα αλλά υπάρχει η φήμη ότι είναι βλαβερό για τα πρόβατα.
Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις
Δρα σαν ορεκτικό, τονωτικό, αντιβηχικό και διουρητικό. Γενικά σήμερα από πλευράς φαρμακευτικής θεωρείται φυτό δεύτερης κατηγορίας. Κατά τον Γκαρνιέρ είναι χωνευτική και ορεκτική. Κατά της στομαχικής ατονίας και κατά της κράμπας του στομάχου. Είναι ακόμη κατά του βρογχικού κατάρρου.
