Σε αρκετά μέρη της χώρας μας φύεται ως παράσιτο πάνω σε διάφορα δένδρα και ιδιαίτερα στα Έλατα. Χρήσιμο είναι ολόκληρο το φυτό εκτός από τους άσπρους καρπούς του διότι είναι τοξικοί.
Περιέχει μία κολλώδη ουσία παρόμοια με το καουτσούκ, που δεν διαλύεται στο νερό και στο οινόπνευμα και είναι πλούσιο σε δρεψίνη και βασκίνη. Το βότανο επίσης περιέχει κολίνη και ακετυλκολίνη που έχουν υποτασική δράση, βισκοτοξίνη (καρδιενεργό πολυπεπτίδιο) και ολεϊνικό οξύ που είναι ηρεμιστικές ουσίες, ρυθμιστικές της λειτουργίας της καρδιάς και ευεργετικές στις νευρικές διαταραχές.
Περιέχει επίσης ένα γλυκοζίδιο της σαπωνίνης , ισταμίνη και αντινεοπλασματικές (αντικαρκινικές) πρωτεΐνες. Το γκυ θεωρείται εξαιρετικό χαλαρωτικό και ενδείκνυται σε πολλές περιπτώσεις καταπραΰνοντας και τονώνοντας το νευρικό σύστημα. Ενεργεί απ’ ευθείας στο πνευμονογαστρικό νεύρο που επιβραδύνει τον καρδιακό ρυθμό, ενισχύοντας ταυτόχρονα τον καρδιακό μυ και διαστέλλει τα τοιχώματα των περιφερειακών τριχοειδών αγγείων.
Δρα μειώνοντας την αρτηριακή πίεση του αίματος και βοηθά στα συμπτώματα της αρτηριοσκλήρωσης. Θεωρείται ότι μπορεί επίσης να βοηθήσει σε νευρική ταχυκαρδία και ότι ανακουφίζει τους πονοκεφάλους που οφείλονται στην υπέρταση.
Ο Βίσκος συνδυάζεται καλά με τον Κράταιγο,την Βαλεριάνα, το Μελισσόχορτο και το Τίλιο. Το αφέψημα του βοτάνου χρησιμοποιείται από τους θεραπευτές στις υστερίες, υπερδιέγερση , σπασμούς, ζαλάδες και έχει θετική δράση για την τρίτη ηλικία στην κατάπτωση δυνάμεων. Εξωτερικά χρησιμοποιείται στην αρθρίτιδα, νευρίτιδα, ρευματισμούς, σαρκώδεις φλέβες.
