Οι ιδιότητές του το κατατάσσουν σε ένα από τα πολύ σημαντικά θεραπευτικά βότανα. Από την αρχαιότητα είναι γνωστό για την αποτελεσματική αντιμετώπιση δερματολογικών προβλημάτων, την επούλωση πληγών και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Στις μέρες μας, όμως, είναι ένα από τα βότανα που έχουν ερευνηθεί περισσότερο και με ιδιαίτερα ενθαρρυντικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της ήπιας και μέτριας κατάθλιψης και άλλων ψυχικών και νευρολογικών διαταραχών.
Στην αρχαιότητα, οι θεραπευτικές ιδιότητες του βαλσαμόχορτου ήταν ονομαστές. O Γαληνός και ο Διοσκουρίδης το πρότειναν ως διουρητικό, επουλωτικό, εμμηναγωγό και αιμοστατικό. Tο Mεσαίωνα αποδόθηκαν στο φυτό μαγικές ιδιότητες, ιδιαίτερα μάλιστα αν η συλλογή του γινόταν στις 24 Iουνίου, τη μέρα που εορτάζεται η μνήμη του Iωάννη του Προδρόμου. Σύμφωνα με λαϊκές δοξασίες, το υπερικό ήταν το βότανο που έδιωχνε με τη μυρωδιά του τα κακά πνεύματα. Tέλος, αποτελούσε βασικό συστατικό στη διαδικασία ταρίχευσης των νεκρών, από όπου και η λέξη «βαλσάμωμα».
H πιο σημαντική δραστική ουσία του βαλσαμόχορτου είναι η υπερικίνη, η οποία βρίσκεται σε ολόκληρο το φυτό, αλλά σε μεγαλύτερη συγκέντρωση στις ανθισμένες κορυφές του (που όμως, όταν πολυκαιρίσουν, χάνουν τις ιδιότητές τους). Περιέχει ακόμα φλαβονοειδή (16% στα φύλλα), ξανθόνες, φαινολικά οξέα και ίχνη αιθέριων ελαίων (0,13%).
Το βαλσαμόχορτο είναι γνωστό ότι θεραπεύει πληγές και εγκαύματα, ανακουφίζει τους πόνους, μαλακώνει τις φλεγμονές (αντιφλεγμονώδες) και δρα αποτελεσματικά σε περιπτώσεις όπου υπάρχουν προβλήματα στο νευρικό σύστημα ως κατασταλτικό και τονωτικό για την αποκατάσταση του νευρικού συστήματος, όπως νευραλγία τριδύμου, νεκρώσεις και τραυματισμους. . Επίσης ανακουφίζει τους ρευματικούς πόνους και την ισχιαλγία και θεωρείται στυπτικό.Πέρα από την εξωτερική του δράση το βαλσαμόχορτο δρα και εσωτερικά στο νευρικό σύστημα και μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά σε ήπιας μορφής κατάθλιψη, διαταραχές ομιλίας, διαταραχές του ύπνου και υστερίας.
